- durare
- 1) делать твердым, укреплять: aumum corpusque dur. in tormenta (1. 18 § 1 D. 48, 18).
2) твердо пребывать в, остаться при, выдерживать, usque ad sententiam dur. противоп. desistere (1. 16 § 3 D. 38, 2); (1. 20 § 8 D. 28, 1);
dur. in eadem voluntate (1. 1 § 5 D. 32), in conditione priore (1. 1 § 2 D. 48, 19), in (servili) causa (1. 68 § 1 D. 30), in tutela (1. 3 pr. D. 26, 2), in officic. (1. 39 pr. D. 26, 7);
si in societate duratum sit (1. 58 § 2 D. 17, 2);
3) продолжаться, оставаться, напр. противоп. desinere (1. 3 pr. D. 26, 10), (cf. 1. 23 D. 26, 7);si duretur non caveri (1. 4 § 4 D. 39, 2).
durare patronum (1. 11 § 1 D. 24, 2); (1. 49 § 1 D. 5, 1); противоп. mutari (1. 32 § 11 D. 24, 1. 1. 67 pr. D. 31. 1. 4 pr. D. 40, 2. cf. 1. 58 § 2 D. 17, 2);
si duraverit voluntas (1. 1 § 1 D. 32); противоп. dissolvi (1. 45 § 6 D. 23, 2. 1. 7 D. 24, 2), perire (1. 8 D. 4, 5);
tolli (1. 21 § 2 D. 46, 1);
condictio furtiva durabit - furti actio evanescit (1. 82 § 5 D. 47, 2); (1. 63 § 2 D. 36, 1); (1. 56 D. 44, 7); (1. 85 § 1 D. 50, 17); (1. 58 § 1 D. 46, 1); (1. 2 § 14 D. 41, 4);
durat usucapio (1. 21. 33 § 6 D. 41, 3);
durant servitutes (1. 23 § 2 D. 8, 3); (1. 8 § 15 D. 20, 6); (1. 10 § 6 D. 15, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права. Изд. 2-е, дополненное. - Варшава, Типография К. Ковалевского. Ф.М. Дыдынский . 1896.